„Za każdym idzie jego cień, im mniej jest on włączony do świadomego życia człowieka, tym bardziej jest czarny i gęsty.”
C.G. Jung
„sześć” to solo żałobne ukazujące subiektywny, wywrócony na lewą stronę obraz straty, walkę z patologizowaniem smutku i tabuizacją śmierci.
Tytuł projektu sugeruje powszechnie przyjęty w kulturze okres sześciu miesięcy żałoby po rodzicu i stanowi niejako punkt wyjścia i prowokuje do jego rozwinięcia. Bazując na własnym doświadczeniu, autorka zmierzy się z krzyczącym w głowie: „brak matki, co robić”. Interesuje ją wymazywanie żałoby z praktyk kulturowych i ze zbiorowej świadomości, a wręcz poddawanie „kwarantannie” osoby doznającej straty. Jak długo i z jaką intensywnością przeżywanie śmierci bliskiej osoby mieści się w normie?
Inspiracją autorki są własne doświadczenia, poezja Małgorzaty Lebdy, powieść „Bezmatek" Miry Marcinów oraz esej Tomasza Stawiszyńskiego „Ucieczka od bezradności”.
sześć
Koncepcja, choreografia, wykonanie: Magdalena Kowala
Muzyka: Jacek Rezner
Scenografia: Julia Rajs
Plakat: Anna Zglenicka
Wsparcie produkcyjne: Zakład Kulturalny
Premiera: 30.11.2020 | Zakład Kulturalny
Projekt powstał w ramach Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska dla osób fizycznych 2022
